van Griet Op De Beeck las ik gisteren in bed nog uit.
Eigenlijk moest ik allang slapen, maar ik kon het boek niet wegleggen.
Het moest uit en ik raasde er door.
Met dit boek te lezen heb ik lang gewacht. Langs alle kanten kwam dit boek mij aanwaaien, maar wanneer men iets teveel tamtam maakt over een boek laat ik het meestal links liggen (zo las ik geen enkel boek met tinten grijs :p).
Maar het stond wel in mijn boekenkast.
In mijn hoofd had ik gestoken dat het wellicht zo een Libelle boek was te merken aan wie er zo enthousiast over was.
Maar het IS een wonderschoon, prachtig, geweldig goed boek.
En inderdaad zo erg een boek in deze tijd.
In elke personage is er wel een persoon of mix van personen die je kent in eigen familie of vriendenkring.
De dingen die ze meemaken zijn je zelf overkomen in lichte of erge vorm en als het niet zo is is de kans erop groot.
Je kan de pijn van die mensen bijna meevoelen.
En hoopt met hen mee.
Jos, Elsie, Eva, Lou, Casper, ...Het zou jouw leven kunnen zijn!
Dit is geen boek om in een verhaal te duiken en weg te dromen.
Het is een boek dat je ontroert en je pakt.
Dit boek staat terecht in de boeken TOP 10.
Dit boek past ook in mijn Verbeelding Book Challenge. Waarbij ik punt 13 ook mag doorstrepen want dit boek won de De Bronzen Uil publieksprijs 2013.
Het volgende boek zal er één zijn uit mijn geboortejaar 1975. Ik dacht een boek te lezen van mijn favoriet Stephen King, maar ik las zijn boek uit dat jaar (Bezeten Stad)opnieuw in februari 2012 dus ik ga het boek lezen van zijn collega Dean Koontz - Wintermaan. Als ik het boek vind tenminste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten